Cellbuilding mental coaching program indiceert een inzicht op intermenselijk gedrag om te werken aan een menselijkere samenleving. Dit artikel gaat over het belang van vertrouwen en wantrouwen.
We zijn als mensen te bevooroordeeld geworden voor onze medemens. Dingen worden eerst afgewogen met het verstand, zaken worden meestal eerst opportunistisch bekeken. Het hart, ons gevoel, wordt steeds minder aangesproken. We willen bewijzen zien om een oordeel te vellen of een beslissing te nemen.
Om te beginnen moeten we ons al bewijzen om wat krediet en geloofwaardigheid te krijgen. Erger nog is dat dat krediet meestal niet verder reikt dan wat we de laatste dag waard zijn. Die waarde wordt vaak bepaald in functie van financieel of professioneel rendement want weinigen willen inboeten op eigen comfort.
Ik verkies een andere houding…
Vertrouwen krijg je bij mij van bij het begin omdat ik geloof in het goede van de mens. Ik vind dit een beter vertrekpunt dan het idee dat je vertrouwen eerst moet verdienen, dat je eerst moet ‘bewijzen’ dat je het vertrouwen wel waard bent.
Hierdoor is er nog weinig diepgang in de waarde van vriendschap. Het is meestal quid pro quo, iets voor iets. Als jij me zo behandelt dan behandel ik jou op dezelfde manier. Steeds minder mensen durven nog anders zijn, hebben nog de moed om menslievend te zijn. De meeste mensen zijn helaas vaak rancuneus en hard.
Eigenlijk begint het al bij het eerste contact. Mensen benaderen elkaar nog zelden met een open blik, wel met een schild uit angst om bedrogen of gekwetst te worden. De opvoeding is hier vaak oorzaak, net als de manier waarop mensen in bedrijven met elkaar omgaan. Er wordt te veel ingezet op prestatie en uiterlijk vertoon.
Een beetje gezonde onderlinge competitie is goed. Het is echter de kunst om iedereen gelijkwaardig te behandelen en te belonen. Hiermee bedoel ik niet dat winnaars niet de grootste onderscheiding mogen krijgen, dat is normaal. Maar alle anderen, mensen die zich evenveel hebben ingezet worden nu te dikwijls ergens weggezet als verliezers en daar gaat het volgens mij fout.
Ieder mens die zich engageert en doet wat hij kan volgens zijn mogelijkheden verdient evenwaardige aandacht. De meeste talenten zijn geen eigen verdienste maar zijn een aangeboren geluk en dus geen bewijs dat je als mens aanspraak maakt op meer aanzien, wat een mens er mee doet is wel zijn verdienste.
Ook de gelukkigen die wél aan de top staan geeft ik steeds het advies:
Wees klein in de winst en groot in het verlies*
Citaat Kris Moernaut – Cellbuilding Mental Coaching
Velen zien nederigheid als een teken van onderdanigheid en zwakte. Niets is minder waar. Nederigheid is een sterke basis om menselijker met elkaar om te gaan opdat niemand zichzelf meer belang toe-eigent dan gelijkwaardigheid in het mens zijn.
Dit is één van mijn manieren om relaties te onderhouden en te anticiperen op slechte invloeden. Het gebaar moet wel spontaan en oprecht zijn. Enerzijds zijn er de vaste gelegenheden om elkaar wat extra aandacht te geven zoals verjaardagen, huwelijken, enz. Anderzijds zijn er ook spontane momenten die je gewoon moet grijpen wanneer je voelt dat iemand wat extra aandacht verdient. Die momenten worden helaas schaarser omdat de meeste mensen vooral met zichzelf bezig zijn.
Een klein gebaar of mooi compliment op zijn tijd voorkomt nijd en egostrijd*
Citaat Kris Moernaut – Cellbuilding Mental Coaching
Mensen verrijken liever zichzelf dan vanuit hun bevoorrechte positie te delen aan wie zwakker staat. Het is niet verkeerd is om eerst voor jezelf en je naasten te zorgen. Echter, de meeste mensen hebben voldoende marge om eens iets voor een ander te doen. Helaas schieten velen daarin tekort. De wereld zou zoveel mooier zijn als we alles waar we overschot hadden zouden delen.
Dit gaat niet altijd om materiële dingen. Denk ook eens aan tijd, aandacht, delen in de winst of iemand helpen op het werk. Je kan zelfs delen door verdraagzaamheid. Daarmee bedoel ik dat je eens extra aandacht geeft aan mensen in je omgeving als de sterren voor jou gunstig staan. Probeer eens wat negativiteit op te vangen voor wie het op dat moment minder goed heeft. Klaag eens minder over luxeproblemen zoals de loonlasten van je werknemers of over je zwembad dat niet in orde is.
Het is niet verkeerd om méér te hebben dan een ander, het gaat erom hoe je daarmee omgaat. Je hoeft je niet te schamen omdat je uit een goed nest komt, zolang je maar beseft hoeveel geluk je hebt. En ja, je mag best trots zijn als je je door hard werken meer luxe kan veroorloven. Maar trots is nog iets anders dan jezelf verheven voelen boven een ander.
Besef dat niet iedereen die hard werkt ook rijk wordt. Bovendien is ook niet iedereen in staat om hard te werken. Als je gezondheid niet mee wil dan kun je daar weinig aan doen.
Je moet eerst in iemands schoenen hebben gelopen en er dezelfde weg mee hebben afgelegd om te oordelen. Als je wil klagen vraag jezelf dan eens af of je zou willen ruilen met het leven van een ander.
Als ik een onverwachte meevaller hebt is mijn eerste reactie mijn omgeving te laten delen in dat geluk. Het voelt zo goed om iets te delen zonder daar iets voor terug te willen. Het enige dat er moet zijn is dankbaarheid, oprechte vriendschap en liefde op een bedje van vertrouwen.
Bedrijven delen vaak een deel van hun winst met de werknemers in de vorm van een bonus. Op zich is dat mooi, alleen is dat weer nauwkeurig afgemeten en meestal een klein een stukje van de winst.
Uiteraard is het normaal dat de werkgever als risiconemer en investeerder meer verdient. Het is ook vanzelfsprekend dat iemand van het hogere kader meer voordelen geniet zoals een mooiere wagen, tankkaart of andere extralegale voordelen. Alleen is het verschil met degene die in het magazijn staat, de arbeider of de eenvoudige bediende dikwijls te groot.
Als je het zelf ‘hebt gemaakt’ zoals ze zeggen, stop dan eens met dit enkel te verantwoorden met de studies waarin je hebt geïnvesteerd toen je jong was. Meestal is dat grotendeels aan je ouders te danken. Het is een geschenk om te kunnen en te mogen studeren. Natuurlijk is het jouw verdienste dat je dit gedaan hebt maar het wordt maar al te gemakkelijk gebruikt om jezelf meer recht om gehoord te worden toe te eigenen.
Er zijn mensen die door omstandigheden niet de kans hebben gekregen om te studeren. Zij stonden al veel sneller met beide voeten in het echte leven, ze moesten zich al veel sneller bewijzen om te overleven. Dit was niet altijd hun eigen keuze.
Als iemand promotie krijgt vergeet dan niet het hele team erbij te betrekken. Het is ook dankzij hen dat iemand verder raakt of beter wordt. Als iemand een groter kantoor krijgt, geef dan het kantoor van de rest van het team ook eens een upgrade of geef het volledige team een attentie. Dat is het kleine gebaar waarmee je vertrouwen opbouwt. Denk ‘samen’ in plaats van ‘ik en jij’. Wees zorgzaam voor elkaars welbevinden en blijf alert voor broeiende conflicten, blus de vonkjes alvorens het vuur oplaait.
Soms zijn de bewijzen van inzet ook de constante van de regelmaat waarop de uitschieters die iets extra willen bewijzen kunnen groeien*
Citaat Kris Moernaut – Cellbuilding Mental Coaching
Tegenwoordig willen we alles meten. Intuïtie, één van onze interne gevoelsbarometers die we bij de geboorte hebben meegekregen, hebben we helaas veel te weinig ontwikkeld. Wie durft nog op het gevoel beslissingen nemen? Dieren doen het allemaal zo en zijn daardoor van de beste overlevers in bedreigende situaties.
Gedragingen van mensen lezen, indrukken juist interpreteren en door het masker van opgehouden schijn kunnen kijken zijn belangrijke kwaliteiten. Psychologen daarentegen analyseren mensen om ze in verschillende types in te delen. Ze kijken niet in de ziel van mensen maar zoeken naar herkenbare karaktertrekken. Als deze karaktertrekken en gedragingen niet overeenstemmen met wat als de norm wordt beschouwd worden ze getypeerd als afwijkend en ingedeeld in bepaalde vakjes. Dit academisch model bevat zeker waarheid maar schiet tekort om een mens in zijn geheel te beoordelen. Is elke pindanoot die afwijkt van de perfecte vorm een slechte noot?
Als je lang genoeg met een vergrootglas kijkt zal je altijd wel één of andere onregelmatigheid kunnen vinden. Is dat belangrijk genoeg om er vriendschapsrelaties voor op het spel te zetten?
Sommige mensen zijn altijd achterdochtig. Is dit misschien omdat ze zelf manipulatief en doordacht zijn? Voor hen is alles zo berekend dat ze nooit eens uit het hart hun geluk kunnen delen. Het ergste is dan dikwijls nog dat ze niet beseffen hoe doorzichtig hun achterdochtig gedrag wel is. Ook controleren laat zijn sporen na.
Uiteraard mag je voorzichtig zijn, zeker als je goedheid al eens is misbruikt. Toch is het een heel slechte karaktertrek om niemand nog krediet te geven. Als je elke onregelmatigheid onmiddellijk gaat beoordelen als een bewuste actie, overdrijf je. Mensen kunnen zich ook gewoon vergissen zonder onderliggende motieven. Ga niet altijd van het slechtste scenario uit. Geef mensen ruimte, liefst met een open blik en open hart.
Wat voor leven is het wanneer je niemand vertrouwt en in iedereen een profiteur ziet? Zij die jou echt willen bedriegen zullen uiteindelijk zichzelf uitschakelen want hun drang naar meer zal onverzadigbaar zijn.
Vroeger was een gegeven woord zoveel waard als een schriftelijk akkoord. Het was een teken van eerbaarheid om je aan je woord te houden. Vandaag is men bang om iets mondeling vast te leggen. Uiteraard zijn er zaken waar men een rechterlijke bescherming wil opnemen in een akkoord dat beide partijen beschermt bij conflict. Conflicten kunnen ook ontstaan door omstandigheden van buitenaf, dus buiten de wil van beide partijen.
Als je je woord geeft kan je vertrouwen creëren door de intensiteit van herkenbare kwetsbaarheid. Daarvoor is openheid nodig in de relatie want enkel dan is er een emotionele verstandhouding die geen bewijzen nodig heeft. Als er voldoende liefde en vriendschap is in de relatie, als je de kwetsbaarheid van iemand kent, dan moet je al een onmens zijn om daar misbruik van te maken. En ja, het gebeurt helaas nog te vaak. Je kan je afvragen of er dan voldoende emotionele connectie was.
Voor wederzijds vertrouwen moet je werkelijk je ziel blootgeven…de ziel is de meest kwetsbare plek. Deze wordt pas zichtbaar als alle tranen van verdriet en geluk zijn opgedroogd en er enkel een diep voelbare leegte en machteloosheid in de blik verschijnt.
Dat is het beste bewijs van pure menselijkheid, een ogenblik waar leven en dood op een zucht van elkaar liggen.
Niets is zwart/wit als je over iemands integriteit moet oordelen.
Je moet het hele verhaal kennen om te oordelen hoe slecht ‘niet eerlijk zijn’ is. Zoals ze ook wel zeggen’ don’t judge the book by its cover’. Als je echt iemand een bedrieger wil noemen doe dan eerst moeite om het hele verhaal te leren kennen.
Velen zien clochards als zwakkelingen en profiteurs. Sommigen zijn echter gewoon pechvogels zijn die veel tegenslag hebben gekend, net iets te veel om nog recht te veren. Alle zin werd hun ontnomen, ze zijn uitgespuwd door het leven en opzijgezet door de mens. Soms is het een grotere misdaad om een zwak persoon tot de leugen te verleiden dan degene die bijna gedwongen wordt de leugen te plegen. Het bewijs wordt dan op de verkeerde plaats gezocht en bijgevolg ook de gerechtigheid.
Eerlijk zijn is altijd goed maar goed zijn is niet altijd eerlijk*
Citaat Kris Moernaut – Cellbuilding Mental Coaching
Als je een nieuwe relatie aangaat, professioneel of sociaal, is het belangrijk om jezelf toegankelijk te maken. Probeer vooral mens te zijn, zorg dat iemand zich bij jou op zijn gemak voelt. Daardoor zal ook de andere meer zichzelf zijn en praten vanuit het hart.
Velen creëren een geforceerde sfeer waarin de andere zich verplicht voelt om boven zichzelf uit te stijgen en niet altijd voor zijn mening durft uitkomen. Iedereen heeft emoties en een verleden die je levensvisie en je gedrag beïnvloeden. Het is belangrijker om te begrijpen hoe mensen omgaan met conflicten dan ze te dwingen in gelijkgezindheid.
Ontvang mensen in een open sfeer, tekenen van betrouwbaarheid zijn beleefdheid, vriendelijkheid, gereserveerdheid, nederigheid, waardigheid, openheid, spontaniteit, attentheid, stiptheid en zelfrelativering.
En ja… uiteindelijk weet je nooit zeker of iemand te vertrouwen is. Ook wie de beste bewijzen voorlegt is als mens ondoorgrondelijk. Je weet nooit wat de echte intentie is wanneer je met iemand een relatie opbouwt.
Zeker is wel dat wanneer je onbevooroordeeld van iemand kunt houden en jezelf heel betrokken en toegankelijk opstelt, je veel meer kans maakt dat die persoon ook van jou gaat houden. De verleiding om je vertrouwen te beschamen zal voor die persoon dan ook steeds kleiner worden.
Geef de leugen geen kans om te groeien door de waarheid toegankelijk te maken zonder angst voor vooroordelen dan moet je veel minder bewijslast verzamelen en dat bespaart werk en tijd!
Lees je graag meer over mijn inzichten over beter omgaan met elkaar? Dan vind je deze blogs misschien ook interessant: Betekenis van het zuchtje leven – Cellbuilding of Digitalisering van onze samenleving – Cellbuilding